Orangutan survey Punggualas

Deel 1 van de laatste Orangutan survey zit er inmiddels alweer op. Totaal heb ik hier 10 dagen doorgebracht. Daarvan heb ik acht keer een wandeling in het bos gemaakt. Vooraf werd me verteld dat het ongelooflijk zwaar zou zijn. Dit omdat het veenmoeras is je dus gemakkelijk in de bagger wegzakt. Gelukkig, voor mij, is het waterpijl inmiddels al ver gezakt en viel het allemaal dus wel mee.

Dit keer was ik op mijzelf aangewezen. Net als de eerste keer in Sebangau zou ik ook nu alleen met lokale mensen verblijven. Dat betekende dus weer worstelen met de taal maar met behulp van een woordenboek kom je een heel eind en is mijn taalvaardigheid ook sterk verbeterd.

Dit keer heb ik gelukkig ook veel nesten kunnen vinden. Ik moest minstens tien nesten vinden van mijn begeleiders en voelde dan ook een hoop druk (aangezien een van mijn begeleider slechts twee nesten had gevonden tijdens twee transects. Uiteindelijk ging het mij (met dank van de lokale mensen) goed af en heb ik totaal 98 nesten gevonden. Rond 15 juli zal ik weert in Punggualas verblijven, dit keer met een team wat studie doet naar de bloei van bomen. Wat mijn taak daar precies wordt weet ik nog niet. Dat is nog in overleg.

Naast nesten heb ik ook veel dieren gezien. Vaak ook van erg dichtbij waardoor ik mooie foto’s heb kunnen maken. In sommige gevallen was dat erg gaaf. Bijvoorbeeld de makaken en de gibbons die ik mooi vast heb kunnen leggen. De makaken waren regelmatig dicht bij het kamp te vinden en niet bang voor ons. Voor de gibbons had ik meer geluk nodig, aangezien die nogal schuw zijn en je goed in de gaten houd. Wat overigens ook wel leuk is om te zien. En nog steeds geniet ik van het geluid wat zij maken in de vroege morgen en wanneer je dichtbij bent.
Ook kwam er af en toe een beer op bezoek wat ik dus minder leuk vond. Het gaf me de gelegenheid om die van dichtbij te bekijken en dat is mooi. Maar wetend dat je ook in het bos moet wandelen waarvan je weet dat er beren zijn is wel spannend (als je ze in levende lijve ziet, en regelmatig!). Gelukkig viel het uiteindelijk wel mee en ben ik ze niet in het bos tegengekomen.
Slangen waren er ook ontzettend veel. Gemiddeld elke dag kwam je er wel een tegen. Over het algemeen kleine slangen, maar soms wel gevaarlijk. Ook daar heb ik in elk geval goede foto’s kunnen maken (op veilige afstand) en daar ben ik dan ook wel blij mee.

Een hoop gezien en een hoop beleefd. Op naar mijn volgende bezoek en tevens laatste bezoek. Dan zit het veldwerk erop en zal ik me langzaam moeten voorbereiden op een afscheid en het leven in Nederland want dat komt alweer akelig dicht bij :-)