Lang weekend en Jakarta eventjes uit!

Inmiddels zit ik nu bijna vier weken in Indonesië. Voor mijn gevoel gaat het allemaal best snel, en ik merk grote verschillen in vergelijking met Nederland. Over het algemeen zijn die verschillen positief. Het is hier allemaal zo relaxt en gastvrijheid is hier enorm wat zeker helpt in het verblijf hier.

Het verkeer blijft bijzonder. Zo ben ik donderdag achterop de scooter naar een outdoorshop geweest. Wat een avontuur op de scooter! Overal kriskras tussendoor. Alleen waren mijn benen een beetje te lang en mijn voeten stuiterden dan regelmatig op de grond. De weg is dus slechter dan in Nederland, met vele hobbels en kuilen.
Het is dat ik vertrouwen in de bestuurder had, maar hij ging wel eenmaal door rood en knalde bijna een paar keer tegen een andere scooter aan. Mensen dragen hier jassen op de scooter! Waarom? Het is zo ongelofelijk warm!

Vrijdag had ik een vrije dag en kon ik dus een tripje gaan plannen naar een tropisch eiland. Dus ik dacht: laat ik me goed voorbereiden en langs de toeristeninformatie gaan. Die is van 7 dagen in de week open. Ik vertrouwen op mijn “Lonely Planet” gids, en de taxi chauffeur naar nr. 9 gestuurd. Daar zat ie dus niet. Ik maar uitgestapt om het te voet verder te zoeken. Toch maar even vragen aan iemand, in die achterbuurt, want de gloriedagen van de buurt waren duidelijk al voorbij. Word je vervolgens meegenomen in een tuk tuk, een driewielige taxi. Moet je ook een keer meemaken, dus dacht vooruit maar! Die bracht me eerst naar dezelfde plek, maar ik heb uiteindelijk de goeie weg gewezen omdat ik het plots begreep waar het was dankzij een kaart in de gids.
Daar aangekomen wordt ik eerst flink afgezet door de bestuurder. Maar die twee euro is voor mij niet veel. Dus ik eindelijk op plaats van bestemming, blijkt het toeristen kantoor gesloten te zijn. Dus dan maar naar de haven en het daar te regelen. Daar had ik beter meteen naar toe kunnen gaan en heb ik het kunnen regelen voor de volgende dag.
Ik ben daar nog maar even wezen rondkijken en heb heerlijk, voor het eerst in vier weken, weer eens patat gegeten met gefrituurde kip. Heerlijk!
Natuurlijk moest ik weer eens verbranden want was voor het eerst langdurig in de zon. Dat is hier zeker vragen om problemen en is ook niet uit te houden met de hitte!

Vandaag ben ik dan naar Pulau Seribu geweest. Dat betekend letterlijk 1000 eilanden. Nou is dat even toevallig, want in Langedijk heb je ook het “duizend-eilandenrijk”. In beide gevallen zijn het geen duizend eilanden.
De boottocht was een ware horror. Ik zag het al helemaal voor me, lekker met de camera in de hand op een speedboot en onderweg lekker foto’s maken van de verschillende eilanden. De boot zag er veelbelovend uit, een mooie jacht met twee motoren van elk 175 pk. En toen gingen de motoren aan en volgas naar pulau kotok. De boot ging zeker snel, maar de golven maakte het echt een beroerde rit! De boot stuiterde over de golven met gigantische klappen. Met het vooruitzicht dat de tocht 90 minuten duurt, word je daar niet al te vrolijk van! Staan kon je beter niet doen, want dan ga je op je mik. En drinken wil ook niet echt (geloof me, dat gaat fout!)
Na verloop van tijd vroeg ik me ook af of er dan geen mensen ziek worden van die rit. Nou, nog geen tien minuten later werd mijn vraag beantwoord door een jochie met een tasje in zijn handen… Ik hoef niet uit te leggen waar dat nodig voor was.
Het eiland was wel meer dan de moeite waard, ondanks dat het wel toeristisch was. Ik heb daar lekker kunnen wandelen tussen de palmbomen en over de kleine strandjes. Op zoek naar de Watervaranen. Sporen waren er genoeg, maar ik kwam ze maar niet tegen. Na verloop van tijd kwam zag ik een soort rallen (watervogels) en dacht: daar kan ik leuk foto’s van maken. Vervolgens zag ik in mijn ooghoeken iets naar me staren vanaf de andere kant van het pad. Het bleek een hertje te zijn, de enige op het eiland bleek later. Ik neem aan dat die door iemand uitgezet is. Verder was er ook nog een opvang van vogels die later werd uitgezet zouden worden.
Uiteindelijk heb ik toch nog een Varaan gezien, die even een frisse duik aan het nemen was.
Halverwege de middag weer naar huis, met dezelfde boot, maar gelukkig minder erg dan de heenweg doordat we de golven mee hadden. Neemt niet weg dat er toch drie mensen hun maag binnenstebuiten keerden. In elk geval heb ik er wel van genoten, want mij ging het nog goed af!

Morgen nog lekker een dagje vrij. Even een dagje lekker niksen want heb ook redelijk wat kosten gemaakt. Niet alles is goedkoop. Zo was het bezoekje aan het eiland bijna net zo duur als een maand huren van mijn kamer (is de kamer zo goedkoop of dat dagreisje zo duur?), een reisvergunning is ook een redelijke investering, en de huur moet ook weer betaald worden!

Terugkomend op de verschillen. Toevallig kwamen die nog ter sprake toen ik in gesprek was met een Engelse man en vrouw. Daarbij ging het vooral over de verschillen in cultuur. Zij hadden ook in Nederland gewoond en die waarschuwde me al over de cultuurshock die je op kan lopen als je weer terug naar Nederland gaat. Voorlopig nog niet aan de orde, maar ik kan me er al wel een voorstelling van maken. Het is hier allemaal lekker rustig aan!
Dus ik zeg tegen iedereen, rustig aan! En tot de volgende keer!