Taman Nasional Sebangau

Mijn weekje Sebangau National Park zit er op. Hoe moet ik dat ooit samenvatten in een kort verslag. Het kan in zes woorden: Je had er bij moeten zijn! Maar daar worden jullie ook niet veel wijzer van. Ik zal het proberen enigszins chronologisch te houden.

Vorige week donderdag zou ik vertrekken richting Pelangkaraya. Dat betekende een halve dag werken en daarna mijn tas nog even inpakken. Om vier uur zou ik naar het vliegveld gaan. Begon het om half vier in ene te storten en liep de straat onder water... Ben je dan mooi klaar mee, gelukkig haalde iemand een taxi voor mij. De taxi schoot in eerste instantie niet echt op, mede dankzij het weer en demonstraties in Jakarta. Ik heb flink lopen stressen omdat ik bang was me vlucht te missen, maar na 2,5 uur bereikte ik toch het vliegveld enigszins op tijd. Mede dankzij de chauffeur, want die haalde capriolen uit op de snelweg door met 100 km/u auto in te halen, op de vluchtstrook! Maar ik was hem dankbaar.
De volgende dag was een dagje op het kantoor, niet veel bijzonders.

Zaterdag vertrokken we per speedboot richting het SSI Veldstation. Ik begreep al gauw dat ik daar vanaf zondag achtergelaten zou worden met drie personen die geen woord Engels spreken...Wat baalde ik ontzettend daarvan. Het viel uiteindelijk gelukkig wel mee, maar je hebt wel weinig te vertellen dan. Ongetwijfeld zal mijn taal vooruit zijn gegaan.

In het veldstation heb ik veel kunnen zien. Het begon met apen (makaken) die rondom het station te vinden waren. Daarnaast veel vlinders, een eekhoorn, mooie maar ook grote en enge spinnen, vogels (waaronder ook neushoornvogels) en nog veel andere dieren.
Ook hoor je 's ochtends de gibbons (apen) roepen, waar ik al erg naar uitzag. Vind het een ontzettend mooi geluid.

Om een beetje een beeld te geven van de omgeving. Sebangau is een "peatswamp forest", dat betekend veenmoeras. Voor de mensen die niet tropische bosbouw studeren: Peatswamp forest is erg belangrijk omdat het veel water vasthoud en ook veel CO2 opslag heeft. Alleen heeft er in het verleden veel illegale houtkap plaatsgevonden, en daarbij zijn kanalen gegraven voor het vervoer van het hout. Dat betekend dat het waterpeil zakt en het veen opdroogt. Daardoor is het gevoelig voor brand (wat al een aantal keren op grote schaal gebeurd is) en degradatie van het veenbos. Daar proberen ze hier wat aan te doen door het waterpeil omhoog te brengen dmv. dammen. Verder zijn ze hier ook bezig met herbebossen.

Ik heb een aantal van de projecten kunnen zien, maar mijn doel was het vinden van Orangutan nesten. Ik hoopte er een paar te kunnen vinden, maar het zijn er uiteindelijk 14 geworden!! Ik was er erg blij mee en heb dus veel informatie gewonnen.

Het lopen door het bos was niet gemakkelijk. Sommige stukken waren open en er lagen daar veel plassen doordat de waterstand nog erg hoog is. Dat betekende soms dat, ook al zag je de bodem en leek het ondiep, tot je knieën in de bagger wegzakte. Ik moest er zeker wel even aan wennen, en het tempo lag hoog tijdens de wandeling!

Ik ben ook, vooral in het bos, lekgeprikt door muggen. Ik overdrijf niet: meer dan 50 muggenbulten op mijn armen, benen, voeten en handen! Mijn kleding zou insecten werend zijn, niet dus! Vervelend is het als je weet wat voor ziektes deze beesten over kunnen brengen, maar heb volgens mij niks opgelopen. Er valt dus ook verder vrij weinig aan te doen, want zodra je stilstaat in het bos wordt je echt belaagd door gigantisch veel muggen. Dat is vervelend als je dingen op moet schrijven, foto's moet maken, etc.
Ook werd ik gestoken door (vermoedelijk) een wesp. Dat deed behoorlijk pijn maar ik werd keihard uitgelachen!

Zweten was het ook, ondanks dat het in het bos iets koeler was. Je blijft maar zweten en ook als je gaat slapen is het nog behoorlijk warm.
De zon is ook erg fel en ik was dan ook enorm verbrand aan het begin van de week. Met name mijn voorhoofd, was vrij pijnlijk. Maar ik heb in elk geval nu wel een beetje een kleurtje.

Ik heb me behoorlijk aangepast aan de cultuur, denk ik. Een voorbeeld is het toiletpapier, dat had je er niet. Ik hoef volgens mij niet uit te leggen wat dat betekend :-)

Op woensdag kwamen er nog een aantal mensen op het station. Parkrangers van Sebangau. Zij hadden hengels mee, dus ik heb ook nog een avond en een ochtend kunnen vissen! En ik heb zowaar ook nog vissen gevangen! Stuk of acht, drie verschillende soorten. Die werden allemaal bewaard voor de pan. Maar de grootste, een andere soort, werden door de andere mannen gevangen. En die hebben we vanochtend opgesmikkeld!

Waarschijnlijk is dit nog niet eens de helft van wat ik allemaal meegemaakt heb deze week, maar ik wil het ook niet al te lang maken. Volgens mij ben ik al een behoorlijk stuk aan het typen. Wellicht dat jullie er in de toekomst nog wel verhalen over horen! Groetjes en tot de volgende keer!

Mijn verslag was overigens zo goed als klaar, maar ik kan nog een stukje toevoegen. Ik werd namelijk net meegenomen naar een trouwdag van de neef van een collega hier. Daar hebben we geluncht. Erg leuk om te zien. En ik krijg nog steeds veel aandacht! Dat betekend meisjes die met mij op de foto willen en ook het bruidspaar wou met mij op de foto.
The end (nu echt, maar wel voorlopig)!